Klasyfikacja pasywów

Pasywa  to nic innego jak źródła pochodzenia rzeczywistych, będących w twoim posiadaniu, środków. Jak już wspominałam układa się je w bilansie w określonym porządku, wskazującym na ich wymagalność w czasie.

Pasywa  określa się też mianem kapitałów. Kapitał wnosisz do  firmy na początku jej tworzenia, możesz też, jeśli uznasz to za konieczne dofinansować działalność podnosząc wartość swojego zaangażowania, będzie to tzw. kapitał założycielski i jest typowym kapitałem  powierzonym, bowiem powierzasz go firmie i pozostawiasz do jej dyspozycji na czas nieokreślony.

Wypracowany przez przedsiębiorstwo wynik finansowy również znajdzie ujmuje się w bilansie: po stronie aktywów  pojawi się  postaci zwiększonych zasobów majątkowych, a  po stronie pasywów znajdzie odzwierciedlenie w grupie kapitałów własnych, w postaci zapisu informującego o jego wysokości. Skoro kapitały pochodzące z zaangażowania finansowego właściciela, lub większej liczby właścicieli firmy są kapitałem powierzonym  to adekwatnie do  nich fundusze wypracowane przez firmę stanowią kapitał samofinansowania.

Fundusze, którymi finansujesz działalność nie muszą oczywiście pochodzić tylko i wyłącznie z twojej kieszeni czy z zysków wypracowanych przez firmę (tzw. kapitały własne).

Poza kapitałami własnymi, jak najbardziej dopuszczalnymi źródłami finansowania majątku  firmy i podejmowanych przez nią działań, są   źródła obce i jako takie podlegające szybszemu zwrotowi, wykazuje się je w bilansie poniżej kapitałów własnych. Kapitały obce określa się również mianem zobowiązań, ponieważ w dłuższym lub krótszym okresie czasu zmuszony będziesz do ich zwrotu. Podobnie jak wszystkie inne elementy bilansu również zobowiązania  dzieli się na długo- i krótkoterminowe.

Długoterminowe to oczywiście wszystkie te, których okres zwrotu jest dłuższy niż 12 m-cy, krótkoterminowe stają się wymagalne w ciągu roku od dnia bilansowego. Przy czym ponieważ część kapitałów obcych, niezależnie od tego czy są zobowiązaniami krótko- czy długoterminiowymi, generuje określone koszty finansowe (np. wszystkie opłaty, w tym odsetki, związane z kredytami) w ramach zobowiązań wyodrębnić można dwie kolejne podgrupy tj. zobowiązania finansowe i zobowiązania zwykłe. Te pierwsze wiążą się z dodatkowymi kosztami natomiast drugie tzw. zwykłe, wynikają głównie z odroczonych płatności z tytułu dostaw i usług, czy też naliczonych a  nie zapłaconych podatków i składek na ubezpieczenie społeczne. Oczywiście zdarzyć się może, że w przypadku nieterminowej zapłaty zobowiązań podatkowych będziesz zmuszony do uiszczenia odsetek podatkowych lub ustawowych, jednak odsetki te nie są obligatoryjne w momencie powstania zobowiązań,   mają charakter kary  a konieczność ich ewentualnej zapłaty to czynnik jedynie czynnik dyscyplinujący.

W praktyce być może zdarzyło ci się  zetknąć również z typem zobowiązań, których kwoty lub terminu płatności nie byłeś w stanie dokładnie ustalić (zobowiązania z tytułu napraw gwarancyjnych, odszkodowania zasądzane sądownie w wyniku długotrwałych procesów). Skutki tego typu zdarzeń mogą (choć oczywiście nie muszą)  wiązać się z konkretną płatnością na rzecz osób trzecich. W takich wypadkach warto je oszacować  i zabezpieczyć odpowiednie środki na ich pokrycie, innymi słowy utworzyć rezerwę. Rezerwa taka, materialnie pojawić się może w postaci lokaty bankowej, natomiast z drugiej strony bilansu, to jest po stronie pasywów możesz i powinieneś wykazać ją jako rezerwę na zobowiązania.

 .
Nie ma jeszcze komentarzy.

Dodaj komentarz

Podane dane będą przetwarzane w wymienionym celu zgodnie z Polityką Prywatności.

Zaprojektowane przez Klienter.pl

POBIERZ niezbędnik dla przedsiębiorców na temat prawa podatkowego ZA DARMO
x


Wpisz Imię: *
Wpisz Email: *

Uzyskaj natychmiastowy dostęp!


Przeczytaj poprzedni wpis:
Rachunek Wyników – czytanie od podstaw

Kiedy już zweryfikujesz kwestie co jest czym w Rachunku Wyników możesz rozpocząć właściwe czytanie rachunku zysków i strat. Niezależnie jak...

Zamknij