Bilans składa się z aktywów i pasywów. Standardowo aktywa dzieli się na majątek trwały i majątek obrotowy. Majątek trwały z definicji oznacza środki służące działalności gospodarczej, które zużywają się w okresie dłuższym niż jeden rok kalendarzowy. Analogicznie majątkiem obrotowym nazywa się takie środki, które z założenia pozostaną w przedsiębiorstwie przez okres krótszy niż jeden rok.
Majątek trwały to głównie środki trwałe a także wartości niematerialne oraz prawne takie jak patenty czy prawo wieczystego użytkowania gruntów. Aktywa obrotowe to głównie zapasy, gotówka, krótkoterminowe papiery wartościowe oraz należności od twoich odbiorców.
Jak widać z powyższego aktywa mogą mieć zarówno charakter rzeczowy (np. towary) jak i wyłącznie finansowy (np. gotówka). Inaczej jest ze źródłami finansowania tego majątku czyli pasywami, które z definicji muszą mieć charakter finansowy. Trochę inny od zaprezentowanego w aktywach jest również klucz podziału pasywów w bilansie. Mianowicie dzieli się je na kapitały własne oraz obce. Do kapitałów własnych zalicza się przede wszystkim kapitały podstawowe, które przyjmują różne nazwy w zależności od formy prawnej prowadzonej działalności. W spółce akcyjnej jest to kapitał akcyjny, w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością kapitał zakładowy, w przedsiębiorstwie państwowym fundusz założycielski, w spółdzielniach fundusz udziałowy itp. Ich wspólną cechą jest czas na jaki zostały powierzone (są to z reguły kapitały długoterminowe) oraz charakter otrzymania (wpłacają go właściciele w zamian za udziały).
Oprócz kapitałów podstawowych w skład kapitału własnego wchodzą także kapitały zapasowe rezerwowe a także wypracowany przez przedsiębiorstwo zysk (zarówno ten z bieżącego okresu jak i zysk z lat ubiegłych, który nie został jeszcze przeznaczony na żadne inne cele).
Często jednak bywa tak, że zasoby własne nie wystarczają na sfinansowanie majątku. Musisz wtedy zaciągnąć kredyt lub prosić dostawcę o przedłużenie terminu płatności. Takie źródła również muszą znaleźć swoje odzwierciedlenie w bilansie. Znajdują się one w pozycji zobowiązania i rezerwy na zobowiązania. Można tutaj znaleźć takie pozycje jak kredyty i pożyczki, zobowiązania z tytułu emisji dłużnych papierów wartościowych (np. obligacji), zobowiązania z tytułu dostaw i usług, wynagrodzeń, wystawionych weksli czy niezapłaconych podatków (szczególną rolę odgrywa tutaj podatek VAT).
Aby zachować przejrzystość wszystkie kategorie zobowiązań są jednak znowu podzielone na zobowiązania długoterminowe (które będzie trzeba zwrócić w terminie dłuższym niż rok) i krótkoterminowe (których termin wymagalności, czyli zwrotu, upływa w terminie krótszym niż rok od zaciągnięcia zobowiązania).
Nie ma jeszcze komentarzy.