Jednym z zadań Trybunału Konstytucyjnego jest orzekanie o zgodności ustaw z Konstytucją i ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi. Dotyczy to również ustaw podatkowych. Orzeczenie Trybunału o niezgodności którejś z ustaw z powyższymi dokumentami powoduje utratę mocy prawnej obowiązującej ustawy lub jej części. Może to spowodować, że wygaśnie wcześniej ciążące na podatniku zobowiązanie podatkowe. Jeżeli podatnik dokonał już zapłaty takiego podatku nabywa w danym momencie prawo do jego zwrotu.
Tryb określenia takiej nadpłaty (w przypadku braku w sprawie decyzji organu podatkowego) jest następujący:
- jeśli podatnik złożył jedną z deklaracji, o których mowa w art. 73 § 2, lub inną deklarację, z której wynika wysokość zobowiązania podatkowego – wysokość nadpłaty określa podatnik we wniosku o jej zwrot, składając równocześnie skorygowaną deklarację;
- jeśli podatnik został rozliczony przez płatnika – wysokość nadpłaty określa podatnik we wniosku o jej zwrot, składając równocześnie zeznanie (deklarację), o którym mowa w art. 73 § 2 pkt 1;
- jeśli podatnik nie był obowiązany do składania deklaracji – wysokość nadpłaty określa podatnik we wniosku o jej zwrot (art. 74).
Złożenie wniosku o zwrot nadpłaty wszczyna postępowanie podatkowe. Na mocy dokonanych w nim ustaleń organ podatkowy może dokonać zwrotu nadpłaty, określić kwotę zwrotu w decyzji lub umorzyć postępowanie podatkowe.
Niniejszy tryb określenia nadpłaty powstałej w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego ma zastosowanie jedynie do podatków powstających z mocy prawa, gdy nie została jeszcze wydana decyzja określająca wysokość zobowiązania. W przypadku, gdy organ podatkowy wydał taką decyzję nie ma podstaw do stosowanie trybu określania nadpłaty według artykułu 74. W tej sytuacji można ubiegać się o uchylenie decyzji określającej wysokość zobowiązania na podstawie artykułu 240 § 1 pkt 8.
Nie ma jeszcze komentarzy.