Odpowiedzialność podatkowa osób trzecich dotyczy również wspólników spółek niemających osobowości prawnej, a dokładniej wspólników spółki cywilnej, jawnej, partnerskiej oraz komplementariuszy spółki komandytowej albo komandytowo-akcyjnej, niebędących akcjonariuszami.
Odpowiadają oni całym swoim majątkiem solidarnie ze spółką i z pozostałymi wspólnikami za zaległości podatkowe spółki i wspólników, wynikające z działalności spółki (art. 115 § 1). Egzekucja należności wobec wspólnika jest jednak możliwa dopiero po stwierdzeniu bezskuteczności postępowania egzekucyjnego wobec spółki.
Dotyczy to również odpowiedzialności byłego wspólnika za zaległości podatkowe z tytułu zobowiązań powstałych w okresie, gdy był on wspólnikiem (art. 115 § 2). Nie jest tutaj ważny fakt czy miał on wpływ na powstające zobowiązania lecz czy pozostawał wtedy wspólnikiem.
Przepisy ordynacji nie ograniczają tutaj odpowiedzialności wspólników do wysokości osiągniętych korzyści bądź według innych kryteriów. Oznacza to, że będą odpowiadać za wszystkie zaległości spółki istniejące w okresie kiedy byli wspólnikami. W przypadku zaś rozwiązania spółki za istniejące w momencie zakończenia działalności zaległości podatkowe powstałe na mocy szczególnych przepisów, odpowiadają osoby będące wspólnikami w momencie rozwiązania (art. 115 § 2). Przykładem takiego przepisu szczególnego jest ustawa o podatku VAT wprowadzająca konieczność zapłaty tego podatku również od towarów, które nie zostały sprzedane w momencie rozwiązania spółki nie mającej osobowości prawnej.
Odpowiedzialność wspólnika nie jest również ograniczona wielkością jego wkładu w kapitał spółki. Wszyscy wspólnicy odpowiadają solidarnie, co oznacza, że organ może orzec odpowiedzialność za pełną kwotę zaległości na każdego ze wspólników.
Szczególny tryb postępowania w tych przepisów dotyczy również wydawania decyzji o odpowiedzialności. W przypadku orzekania o odpowiedzialności wspólników spółek nie mających osobowości prawnej zniesiona jest bowiem konieczność wydawania odrębnej decyzji, o której mowa w artykule 108 §2 pkt 2. W tym przypadku określenie wysokości zobowiązań podatkowych spółki, orzeczenie o odpowiedzialności płatnika (inkasenta), zwrocie zaliczki na naliczony podatek od towarów i usług lub określenie wysokości naliczonych odsetek za zwłokę następuje w jednej decyzji, o której mowa w artykule 108 §1 (art. 115 § 4). Dotyczy to również przypadku rozwiązania spółki (art. 115 § 5).
W opisanych okolicznościach postępowanie podatkowe składa się z dwóch części. Określa się zobowiązanie spółki, a następnie wydaje decyzję o odpowiedzialności wspólnika za te zobowiązania. Istnieje także możliwość wydania tych decyzji w jednym dokumencie. Decyzja o odpowiedzialności, z racji solidarnego charakteru tej odpowiedzialności powinna być adresowana do wszystkich wspólników i doręczona każdemu z nich. Doręczona decyzja staje się podstawą przeprowadzenia egzekucji. Organ podatkowy może jednak egzekwować zobowiązanie od wszystkich lub tylko od wybranych wspólników.
Podobnie jak we wcześniejszych przypadkach wspólnik omawianych spółek może za zgodą podatnika uzyskać zaświadczenie z organu o wysokości ciążących na podatniku zaległości podatkowych.
Nie ma jeszcze komentarzy.