Wystawiasz paragony? Przeraża cię zamieszanie wokół tego, co musi się na nich znajdować? Postaram się ci pomóc to ogarnąć. Zwłaszcza, że Ministerstwo Finansów zmieniło swoje zalecenia odnośnie określania na paragonach fiskalnych nazwy towaru lub usługi pozwalającej na jednoznaczną ich identyfikację.
Na początek krótko o nowych elementach, które począwszy od 1 kwietnia 2013 r.[1] powinny na paragonie się pojawiać. Poza więc tym, co już wcześniej na paragonie musiałeś mieć teraz jeszcze musisz:
- wprowadzić oznaczenie „PARAGON FISKALNY”,
- przy sumarycznych danych dotyczących sprzedaży oznaczyć je odpowiednią literą przypisaną do stawki podatku,
- wskazać wartość ewentualnych rabatów lub narzutów (i uwzględniać je przy podaniu wartości sprzedaży brutto i kwoty podatku wg poszczególnych stawek podatku),
- na żądanie nabywcy – umieszczać jego NIP,
- i wreszcie kwestia budząca najwięcej wątpliwości – podać nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną identyfikację.
Jak się okazało w praktyce, ten ostatni punkt stał się dość dyskusyjny. Stąd Ministerstwo Finansów postanowiło zabrać głos w tej sprawie. Zresztą nie jeden raz. Źródłem najnowszych wyjaśnień MF jest pismo z 9 sierpnia br. Skierowane do Dyrektorów Izb Skarbowych oraz Urzędów Kontroli Skarbowej.
Zgodnie z jego treścią, obecnie nie powinieneś posługiwać się nazwami grup towarów, typu: warzywa, pieczywo, danie jarskie. W to miejsce trzeba wpisywać konkretne towary. A zatem na paragonie wpisujemy: marchew, buraki, chleb żytni, bagietka, ryż zapiekany z warzywami, pizza wegetariańska. Oczywiście gama towarów zależy od twojej oferty. Baza towarów (usług) powinna być bowiem zgodna z tym, co oferujesz nabywcom. Możesz w niej także wykorzystywać nazewnictwo stosowane w swoim cenniku (często są to przecież bardzo indywidualnie określone towary/usługi charakterystyczne dla danej firmy). Nie musisz przy tym tworzyć kolejnych podkategorii, np. dla kolejnych odmian jabłek, nawet jeśli sprzedajesz je po różnej cenie. Jedyną przeszkodą dla korzystania z tej samej nazwy identyfikującej towar (usługę) jest różnorodność przypisanych stawek podatku. Posiłkując się przykładem ze wspomnianego pisma – weźmy taką sytuację, że w swoim asortymencie masz chleb o przedłużonej trwałości objęty stawką VAT 8% oraz chleb z terminem przydatności do spożycia nie dłuższym niż 14 dni, na który obowiązuje stawka 5%. Oba mogą być chlebem pszennym. W takiej sytuacji należy jednak stworzyć OSOBNE pozycje na liście towarów.
A co jeśli twoja kasa „nie pozwala” ci na spełnienie wymogu zapewnienia jednoznacznej identyfikacji towarów (usług)? Bo np. nie ma technicznej możliwości wprowadzenia dużej ilości różnorodnego asortymentu? Lub z innych przyczyn nie da się tego na posiadanym sprzęcie wykonać? Jeżeli tylko kasa ta została nabyta i dopuszczona zgodnie z przepisami oraz jej ograniczenia nie spowodują nieprawidłowości rozliczeń, to możesz jej nadal używać a przepisy określające omawiany wymóg stosujesz wówczas odpowiednio. Zatem w takim przypadku jednoznaczność identyfikacji towarów (usług) musi zostać dostosowana do możliwości posiadanej kasy. Zmiana przepisów nie może bowiem rodzić obowiązku wymiany kasy na doskonalszą (i zapewne też droższą).
[1] 37 rozporządzenia ministra finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U.z 2013 r., poz.363) zezwala na stosowanie „starych” zasad do 30 września 2013 r.
Nie ma jeszcze komentarzy.