Przepisy artykułu 116 ordynacji dotyczą spółek kapitałowych, a dokładniej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji, spółki akcyjnej oraz spółki akcyjnej w organizacji. Członkowie zarządu tych spółek są solidarnie odpowiedzialni całym swoim majątkiem za zobowiązania tych spółek, jeżeli zostanie spełniony szereg warunków:
- egzekucja majątku spółki okazała się w całości lub w części bezskuteczna (art. 116 §1),
- członek zarządu nie wykazał, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie zapobiegające ogłoszeniu upadłości (postępowanie układowe) albo niezgłoszenie w/w wniosków nastąpiło bez jego winy (art. 116 § 1 pkt 1),
- członek zarządu nie wskazał mienia spółki, z którego egzekucja umożliwiłaby zaspokojenie zaległości podatkowych w znacznej części (art. 116 § 1 pkt 2),
- zaległości podatkowe powstały w czasie pełnienia obowiązków członka zarządu (art. 116 § 2) – liczonych od momentu faktycznego powołania do faktycznego odwołania lub rezygnacji członka, a nie w okresie odnotowania pełnionej funkcji w rejestrze handlowym.
Z powyższych punktów wynika, że zgłoszenie (nie mylić ze złożeniem wniosku) upadłości we właściwym czasie wyklucza odpowiedzialność podatkową członka zarządu jako osoby trzeciej. W przypadku postępowania układowego dotyczy to rzeczywistego wszczęcia postępowania (także nie jest równoznaczne ze złożeniem wniosku). Regulacja nie posiada jednak żadnych zastrzeżeń co do tego, kto ma zgłosić żądanie o upadłości.
Odpowiedzialność podatnika nie może zaistnieć również w przypadku, gdy przesłanki do zgłoszenia upadłości zaistniały, a członek zarządu z przyczyn od niego niezależnych nie mógł jej ogłosić. Dyskusyjnym jest tutaj fakt wystąpienia konieczności zgłoszenia upadłości przy podziale obowiązków członków zarządu. Generalnie w takiej sytuacji każdy członek nie może ogłosić upadłości z przyczyn „organizacyjnych”, jednak obowiązujące przepisy właśnie tego od niego wymagają (członek zarządu powinien działać w jak najlepszej wierze i ogłosić upadłość).
W omówionym artykule pojawia się jeszcze jeden kontrowersyjny zapis, a dotyczy zwolnienia z odpowiedzialności w przypadku „zaspokojenia znacznej części” zgłoszonych zaległości. Żaden z artykułów ordynacji nie wyjaśnia co dokładnie należy rozumieć przez ową „znaczną część”. Należy się więc domyślać, że ustawodawca pozostawił możliwość indywidualnego interpretowania tego zapisu przez organ podatkowy prowadzący postępowanie.
Omawiane przepisy artykułu 116 prócz członków zarządu odnoszą się w przypadku ich braku również do pełnomocników i wspólników (art. 116 § 3), a także w razie konieczności do byłych członków zarządu, pełnomocników i wspólników spółki (art. 116 § 4).
Nie ma jeszcze komentarzy.