Spadkobierca ma trzy możliwości w zakresie przyjęcia spadku.
Może przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi, przyjąć spadek z ograniczeniem tej odpowiedzialności bądź odrzucić spadek (art. 1012 Kodeksu Cywilnego).
Przyjęcie całkowitej odpowiedzialności za długi spadkodawcy oznacza, że spadkobierca odpowiada za zobowiązania całym swoim majątkiem. Przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza skutkuje odpowiedzialnością za długi do wysokości wartości spadku.
Spadkodawca może dokonać decyzji składając w określonym terminie oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku. Termin ten wynosi sześć miesięcy od dnia, w którym dowiedział się o swoim powołaniu do spadku. W razie braku oświadczenia zakłada się, że przyjął spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi. Do upływu tego sześciomiesięcznego terminu spadkobierca nie może otrzymać postanowienia o stwierdzenie nabycia spadku.
Omawiane oświadczenie może złożyć jedynie osobą posiadającą pełną zdolność do czynności prawnych. W przypadku osób nie posiadających tej zdolności oświadczenie mogą złożyć ich przedstawiciele ustawowi.
Decyzja jednego ze spadkobierców może wpłynąć na pozostałych.
Jeżeli jeden ze wspólników złożył oświadczenie o przyjęciu spadku z ograniczeniem odpowiedzialności za długi (przyjecie z tak zwanym dobrodziejstwem inwentarza) uważa się, że spadkobiercy, którzy nie złożyli żadnego zaświadczenia także przyjęli spadek z dobrodziejstwem inwentarza.